Günümüzde ilişkiler karmakarışık bir hal alırken insanlarda bağlı olmak ile bağımlı olmayı ayırt edemez duruma gelmişlerdir.
Bağlı olmayı, bir kişiye özgürce sevgi, saygı ve yakınlık duymak olarak açıklayabiliriz. Bağımlı olmayı ise bir kişiye muhtaç olma, özgürce hareket edememek, duygu ve düşüncelerimizi kontrol altına alamamak olarak da tanımlayabiliriz. Kısacası kendimiz olamamadır. Korku temelli sevgidir.
Bir kişi karısının ya da kocasının yıllarca aldattığını bildiği halde terk edemiyor. Bağımlı olduğu için bin bir bahaneler üreterek geçiştiriyor.
Fiziksel/psikolojik şiddet görenler neden ayrılmayı değil de şiddeti göze alıp bağımlılık gösteriyor?
Disiplinli bir şekilde çalışıp emeğinin karşılığını alamayan ancak çalışmaya devam edenler neden konfor alanlarını terk edemiyor?
Düşündüğümüzde hangi ilişkilerimizde kendimiz oluyoruz hangilerinde olamıyoruz?
Neden bu kadar kocamıza, karımıza, arkadaşımıza, sevgilimize, patronumuza bağımlıyız?
Eğer özgür iradeniz ile bağlı değilseniz yaşamınızın herhangi bir döneminde özgüveninizle ilgili bir travma oluşmuş demektir.
Bağımlı olmaktan kurtulmak istiyorsanız öncelikle travmanızdan kurtulmanız gerekmektedir.