Son yıllarda ülkemizde ve dünyada bir evrendir tutturduk gidiyoruz. İsteklerini evrene ilet gerçekleştirsin.
İste ve olsun.
Oluyor mu acaba?
Mesajı nasıl gönderelim? Whatsapp’dan mı? Peki geri dönüyor mu?
Gerçekten evren bize torpil geçiyor mu?
Gerçek şu ki; evren bizim isteklerimizle, mesajlarımızla ilgilenmiyor. İşi gücü bu olsaydı, torpil geçseydi tüm istekleriniz yerine gelmez miydi?
Oturduğunuz yerden gözlerinizi kapatın ve isteklerinizi sıralayın, bakalım oluyor mu? Torpil geçiyor mu?
Olmaz çünkü “eylem adımları” ile desteklenmeli. Hayata geçireceğiniz tüm düşünceler eyleme geçmediği sürece olmaz. Mesajlara yanıt bile alamazsınız.
Düşündük, planladık ve eylem adımlarını da attık yine olmuyor.
Hayat der ki sabret.
Sabrettik yine olmadı.
Ne yapacağız?
İsteğine, hedefine hazır hale gelmene bakacaktır. Maalesef torpil bekliyoruz. Birileri benim işimi gücümü halletsin diye bekliyoruz. Eğer ki emek harcamadan bir yere geldiyseniz, dünya araştırmaları diyor ki en geç beş-on yıl içinde elinizdekileri kaybedersiniz.
O nedenle hedef mi sana gelecek sen mi hedefe gideceksin. Tabiki sen.
Hazır hale gelmeden vermez.
İşte bu geçen sürede çok şey öğreniriz. Sınavımız başlar. Aslında bir nevi de kişilik sınavı veririz. Kıskançlıktan, öfkeden vb. durumlarınızdan arınmanıza bakıyor. Aslında aşırılıktan sadeleştirmeye götürüyor hayat sizi. Ve olmadığı içinde isyan ediyorsunuz.
Oluyor mu yine olmuyor.
Tüm bunları yap ve isteğini, hedefini unut gitsin diyor. Unuttuğunuzda mucizeymiş gibi gelmesi için. Neden böyle oluyor biliyor musunuz, istedim ve oldu kibrine kapılmamanız için.
Evren bize bunları yapmadan torpil geçmez.
“İste ve olsun” , “pozitif düşün pozitif olsun” gibi cümleler bunları gerçekleştirmeden olmaz. Bedelini ödemediğiniz hiçbir şeyin sahibi de olamazsınız.
Artık kendinize torpil geçmenin zamanı gelmedi mi? Hadi bu yazdıklarımı uygulayın olsun.
Huzurlu ve mutlu bir yaşam sürmeniz dileğiyle…