İçimizdeki ses gerçeği bilir. Ne “OL”duğumuz.
Biz “OLMAK” için çaba sarf ederiz, evrene mesajlar iletiriz, melekleri devreye sokarız, kişisel gelişime merak salarız, eğitimler alırız. Onca çaba ne için? “OLMAK” için mi?
Hepimiz bu dünyaya görevler için geliriz. Doğuştan gelen özelliklerimiz vardır ve hepsi bize has ve değerlidir.
Varoluşta ne olduğumuz bellidir. Ancak unutup etiketlerle var olduğumuzu sanırız.
Komik geliyor bana.
Olmadığımız insan olmak mı yoksa olduğumuz insana dönmek mi?
Yolumuzdan çıkaran nedir bizi?
Şan, şöhret, para, hırs, ego. Nedir?
Var olduğumuz sürece kendimizi red edemeyiz.
Neysek “O” yuz.
Çabayı bırakın sadece büyüyün. Aynı bir tohum gibi beslenin ve çabasız büyüyün. Verilen meyveler, hediyeler olağanüstü olacak.